Is het nog wel een Bos van Gino?

Dit ziet er makkelijker uit dan het is.

De houthakkers hebben geprobeerd de loofbomen te sparen.

Hier ligt al een plukje hout klaar om afgevoerd te worden naar onze zagerij.

Dit zijn de restanten van de boomhut. Hij was niet meer heel betrouwbaar, dit is een eufemisme, en kan nu weer opnieuw gebouwd worden, een stukje minder hoog en alleen daardoor al minder gevaarlijk.

Zicht op het voormalige Bos van Gino vanaf de voormalige boomhut. Dit stompje boom hebben we laten staan zodat er een hangmat aan bevestigd kan worden.

Hier valt een van de laatste bomen.

De bomentransportwagen kwam zuchtend en steunend via het pad naar beneden. Vooral de eigenaar van het transportbedrijf zuchtte en kreunde toen hij van te voren poolshoogte kwam nemen van mogelijke obstakels. We hebben van/voor hem twee appelbomen moeten rooien. Nou kwamen daar toch alleen maar geitenappels aan.

Oei, oei! Daar staat een obstakel!

De ruimte tussen de bomen en de calvaire, het kruis, bedroeg slechts enkele centimeters. Ook de telefoonleiding hing eigenlijk in de weg. Die hebben we een stukje opgetild. Het kan zijn dat de verbinding nu (nog) slechter, of hopelijk ietsje beter is.