Cimetière

Na ons vorige bericht over paddestoelen is het lang stil geweest op het blog. 

Misschien dat sommige lezers zich zorgen maakten over de goede afloop van dat heerlijke herfstmaal. Ik kan iedereen geruststellen.

En dit bericht over begraafplaatsen heeft danook niets met die paddestoelen te maken.

1 November, Allerheiligen, is in Frankrijk een nationale feestdag.

Het is dan ook een feest voor het oog om op de begraafplaatsen te komen.

Het doet bijna aan de Keukenhof denken zoveel planten en bloemen staan er dan.

Het zijn overwegend chrysanthen die jammergenoeg niet echt goed tegen de vorst kunnen.

Kennelijk zijn de Fransen er van overtuigd dat al die doden heilig zijn, vandaar die viering op de 1ste. In mijn herinnering was het begraafplaatsbezoek juist op de 2de, Allerzielen. Allerzielen is, volgens Wikipedia, een dag om speciaal te bidden voor alle zielen die nog niet in de hemel zijn, maar in het vagevuur.

Wat je hiervan ook gelooft doet er niet zoveel toe, een bezoek aan een Franse begraafplaats is zeker de moeite waard.

En dan zijn er natuurlijk ook nog de militaire begraafplaatsen met duizenden graven van militairen die overleden tijdens de eerste en tweede wereldoorlog, heel indrukwekkend.

Een van de grotere bevindt zich niet ver hier vandaan, bij Epinal.

Langs de noordgrens van Frankrijk en met name in de omgeving van Verdun en ook op de grens van de Elzas en Lotharingen, kom je erg veel oorlogsmonumenten en begraafplaatsen tegen. Als je die wilt bezoeken wel van te voren even goed informeren of ze nog geopend zijn, in het winterseizoen zijn sommige gesloten.

Als laatste nog een tip: als je bij iemand op bezoek gaat en je wilt bloemen meenemen, neem dan nooit chrysanthen mee. Dat zijn namelijk grafbloemen!