22.11.14

Het Duizend Meren Gebied



 



Op zo'n 20 autominuten hiervandaan ligt het gebied van Les Milles Etangs.
Het ligt in het departement Haute-Saône, in de regio Franche-Comté, één van de buurregio's van Lotharingen. Dat is dus over de grens en ook duidelijk een ander gebied, maar het valt wel onder het gebergte de Vogezen, les Vosges Saônoises.
Zoals de naam al aangeeft zijn er hier duizenden meertjes, veelal ontstaan in de ijstijd. Vrijwel al die meertjes zijn privé-eigendom en daarom staan er helaas bijna overal bordjes dat vissen en zwemmen verboden is. Van dat vissen kan ik het me goed voorstellen, die niet-zwemmen-bordjes zijn volgens sommigen alleen bedoeld om de verantwoordelijkheid af te wentelen. Als je verdrinkt is het je eigen schuld, ze hadden toch gewaarschuwd dat het niet mag!
Het is een prachtig gebied om te wandelen, fietsen, mountainbiken of paard te rijden. Het is tamelijk dun bevolkt, dus het beste neem je je eigen proviand mee. Voor de verschillende disciplines zijn er heel wat routes uitgezet.
Als je op bovenstaande link klikt krijg je een aardige presentatie met beelden vanuit de lucht. Het geluid is niet perse noodzakelijk.


Water en lucht en dan lucht niet alleen om naar te kijken maar ook om in te ademen.


Prachtige luchten, zowel 's morgens als 's avonds.

De foto's in dit artikel zijn van de hand van Jean-Pierre Bresson.
De presentatie is gemaakt met foto's van René Claudel.
De muziek is van Vangélis.

30.9.14

Prieuré d'Hérival






Wandeling 23 uit ons wandelgidsje lijkt niet erg opwindend.
3 kilometer met slechts 70 hoogtemeters.
Volgens de gids geschikt voor kinderen, ouden van dagen, herstellenden en gehandicapten.
Heeft daarom Napoléon III bij het begin van deze wandeling zijn chalet laten bouwen?

Chalet de l’Empereur
Na ongeveer een half uur wandelen, langs de Combeauté die iets verder stroomopwaarts ontspringt, kom je bij wat nog rest van de Prieuré d'Hérival.

De Combeauté loopt hier van meertje naar meertje. En zo wordt het dus steeds meer water. In het voorjaar in het dorp zelfs een debiet van tussen de 30 en 40 m³ per seconde.
De priorij werd rond 1080 gesticht maar is ten gevolge van de Revolutie eind 18de eeuw gesloten. Toen zijn de kerk en het kloostergebouw gesloopt en er rest nu alleen nog het gastenverblijf en een paar gebouwen waar het personeel verbleef. Het is aardig om te weten dat de stenen deels gebruikt zijn om Plombières - les - Bains in de 19de eeuw te restaureren. En een paar jaar geleden ontmoetten wij iemand die bij zijn huis nog een partij stenen had liggen die afkomstig waren van de Prieuré d'Hérival.

Het enige gebouw dat nog rest van de Prieuré. Die auto had eigenlijk niet op de foto moeten staan.

De poort onder het gastenverblijf.
Nu ben je op het keerpunt van de wandeling maar het loont zeker onder de poort door te lopen en de vallei en bosrand erachter te verkennen.

Een vorm van recyclen van boeken. Vaak lees je ze toch niet weer.
Eenmaal onder de poort door wordt je in de vallei achter de Prieuré welkom geheten door een rondborstig figuur.



2 mooie manieren om glas te recyclen. Ik ben benieuwd hoe het er van binnenuit uitziet.


Als je deze vallei ziet snap je wel waarom die monniken zich hier gevestigd hebben.

Houten kunstje
Volgens mij een soort presse-papier.

Een bestekbak


Nu snap ik waarom een centrifuge in het Engels spin-drier genoemd wordt.

De hete kachels en Tara zoeken verkoeling in de Combeauté.

Wasserette uit de steentijd?

Dit moet je zelf gezien hebben!

Stoepa voor een dode boom?
Ik heb lang niet alles vast kunnen leggen onder andere omdat de accu van mijn camera leeg was. Het beste is hier zelf te gaan kijken en je te verbazen over deze kunstjes, gemaakt van wegwerpmaterialen en fantasie.

Als je het bospad verder zou volgen kom je uit bij la Croisette d'Hérival,een guinguette. Een danstent waar je je kunt verbazen als je het geluk hebt dat er wat gaande is.

Verder moet ik van dit gebiedje nog zeggen dat er uitstekende mountainbike mogelijkheden zijn (volgens Jurjen én onze huisarts).
En als je op het kaartje kijkt, linksboven, zie je dat er ook gelanglauft kan worden, al hebben we dat daar zelf nog nooit geprobeerd.

En als je tijdens het wandelen, mountainbiken of langlaufen een ledemaat zou breken of verstuiken is het prettig te weten dat in deze buurt eeuwenlang een befaamde familie, les rebouteux Fleurot, gewoond heeft. Zij konden met oude familierecepten op basis van planten allerlei gewonde ledematen herstellen.










13.9.14

Weekmarkten

Handig als je ergens in Frankrijk op vakantie bent of gaat is deze website, 
Weekmarkten, waar je per departement  na kunt gaan op welke dag er in welke plaats een markt plaatsvindt en ook hoe groot hij is.

Het blijkt echter al direct dat het overzicht niet volledig is. De zondagochtend-markt in le Val d'Ajol ontbreekt. Misschien is hij te klein, bij erg slecht en koud weer slechts een paar exposanten, maar in de zomer toch vaak een stuk of 15.
Ook de vrijdagavond-markt in Girmont - le Val d'Ajol ontbreekt in het overzicht. Daar is het toch altijd gezellig druk in de zomermaanden. Deze markt wordt gehouden van de laatste vrijdag van juni tot en met de laatste vrijdag van augustus.

Ook ontbreekt op vrijdagochtend Remiremont en op zaterdagochtend Luxeuil - les - Bains.


31.7.14

Plombières-les-Bains



Blason 

De naam zegt het al, er is iets met baden.
Die baden stammen uit de Romeinse tijd en worden gevoed uit natuurlijke bronnen die temperaturen hebben van 57° tot 84°.
Het hoogtepunt van de badcultuur ligt in de 19de eeuw maar sedert er een TGV van Parijs naar Remiremont is leeft Plombières - les - Bains weer op.
Vooral op een wat regenachtige dag is het heerlijk om naar die baden te gaan die zich grotendeels onder de grond bevinden. Je vindt er stortbaden, bubbelbaden, dompelbaden, zwembaden, hammamachtige ruimtes en iets wat op een sauna lijkt. Je moet wel zelf iets te eten of drinken meenemen want wat dat betreft lijkt het absoluut niet op de Nederlandse sauna's.

Plombières - les - Bains heeft nu nog slechts ongeveer 1900 inwoners. En daar komen dan nog wat mensen bij die er een vakantiewoning hebben. Het is een heel aparte ervaring om midden op het platte land een stadje tegen te komen met Parijsachtige gebouwen. Het wordt ook wel de "Stad met de Duizend Balkons" genoemd, bijna net zoveel balkons als inwoners.

Aangezien het stadje in een nauwe vallei ligt is er weinig ruimte om tuinen te maken. Die tuinen hebben ze toen maar op terrassen op een van de hellingen gemaakt, een soort hangende tuinen die een bezoek meer dan waard zijn. Er zijn met allerlei natuurlijke materialen heel creatieve oplossingen gevonden.

De laatste uitbreiding van de hangende tuinen is een klimpark in de bomen. Er was sedert vorig jaar al een kindercircuit, voor kinderen van minimaal 100 cm. Dit jaar is er ook een volwassenencircuit geopend. Volgens kampeerders die er geweest zijn zeker de moeite waard.
Het bijgevoegde filmpje geeft slechts een impressie, met Brian in de hoofdrol.

5.7.14

Tour de France 2014

Vandaag zijn ze van start gegaan in Engeland ondanks de grote winst van die anti-Europa-partij. Maar die partij hoeft zich geen zorgen te maken, na de rit van maandag 7 juli zullen al die buitenlanders, waarvan er een aantal ook nog drugs schijnt te gebruiken, het land weer verlaten om de Tour op het Europese vasteland voort te zetten.



De etappes 7 tot en met 11, van 11 tot en met 16 juli, komen qua aankomst, vertrek of tracé wel weer heel dicht bij ons in de buurt. Dat zijn dan meteen ook de eerste bergjes waar een paar weken geleden zoveel deelnemers aan Les Trois Ballons al flink op geoefend hadden.

22.6.14

De Meest Begeerde Kampeerplaats?

De Meest Begeerde Kampeerplaats is natuurlijk vanzelf al op la Crèche.

Maar nu hebben we een plaats gecreëerd, of eigenlijk gerestyled die toch echt het etiket van Meest Begeerde Kampeerplaats verdient.
De plaats in het Bos van Gino, inmiddels voormalig Bos van Gino, is groter geworden (12 x 10 meter). Er is een annex-plaatsje bijgekomen (10 x 5 meter) en behalve de bomen die voor de ochtendschaduw zorgen hebben we nogal rigoureus laten kappen. Er staan nog wel wat bomen/stronken waar hangmatten tussen gehangen kunnen worden, wel 6.
Verder wordt het een omgeving met wilde bloemen en jong opschot. Ook is er daar meer kans op wilde dieren, vanmorgen nog vossensporen waargenomen!



Het is nu allemaal nog een beetje kaal, we zitten met smart op een buitje te wachten zodat er wat gras komt. Op de achtergrond een paar van de hangmatbomen.

De plaats bestaat nu uit 2 niveaus. Het hoogste niveau ligt hier al in de ochtendzon.

Het onderste niveau in de avondzon, gezien vanaf het hogere niveau.
En passant hebben we o.a. ook het pad vanaf de camping, langs het badhuis naar het woonhuis laten restaureren. Dat was zeker wel nodig na al het graafwerk van de laatste weken.

15.6.14

Elektra op de Camping

Vrijwel overal in Frankrijk is het heel gewoon dat elektriciteitsleidingen bovengronds lopen. Een gevolg is dat bij het minste of geringste onweer of stormpje de stroom uitvalt. Maar daarmee leer je leven.

Voor de camping hadden wij tot nu toe ook dat systeem met een hoop gehannes met kabels en haspels en vuilniszakken.

Als direct gevolg van het kappen van het Bos van Gino en het daarmee samenhangende transport van de bomen moest onze luchtleiding vervallen. Toen hebben we maar meteen besloten tot een voor deze omgeving uiterst moderne oplossing: ONDERGRONDSE LEIDINGEN.

Ik kan daarom alleen wat foto's van de werkzaamheden laten zien, het eindresultaat zit immers onder de grond.



Het minigraafmachientje rijdt naar de camping.


Werkbespreking, daar moet het ongeveer komen.


Simon houdt goed in de gaten waar hij graaft. Alhoewel, hij zou het met de ogen dicht kunnen doen.


Het graafwerk vordert goed. Alleen hier en daar nog wat oud leidingwerk onder de grond en voorzichtig onze eigen wateraanvoer gekruist.


Met Karel heb ik de putten, waar de stroompaaltjes op gemonteerd worden, ingegraven.


Alsof een gigantische mol de camping overhoop gehaald heeft.


De beschermingsmantel kon gelukkig onder de duiker door.


En hoppa, de geul kan al weer dichtgeschoven worden.


Simon heeft ook nog even tijd om de parkeergelegenheid in het Bos van Gino takkenvrij te maken.
En hier komt dan voortaan de elektriciteit uit.
En nu maar hopen op een buitje zodat het nieuw ingezaaide gras aan kan slaan. En dan moet er ook hier en daar nog wat nieuw verhardingsmateriaal op de paden. We hopen dat het voor de grote drukte allemaal klaar is.

Les 3 Ballons 2014, de Kampioenen.

Iedereen is weer heelhuids teruggekeerd van Les 3 Ballons. En met mooie, heel diverse resultaten. Veel goud en zilver! Een van onze renners is als 13de geëindigd en een andere als op-3-na laatste. Ik doe het ze allebei niet na!

Een deel van de renners aan het galgenmaal. Veel koolhydraten! Iedereen kan nog lachen.

Sommige fietsen mochten de nacht binnen doorbrengen. Sommige renners moesten in een tentje op de camping.

The Day After! Er kan nog gelachen worden.

Een welverdiend ontbijt voor een deel van de renners op de ochtend na de rit.

10.6.14

Vlierbloesemwijn

Voor vlierbloesemwijn, ook wel genoemd aperitief van vlierbloesem, zijn verschillende recepten in omloop. Je krijgt de indruk dat iedereen uit de losse pols de ingrediënten samenvoegt en vooral qua hoeveelheid suiker nog wel eens uitschiet.
Ook wij, Ineke, Hendrika en Karel, geven onze eigen invulling en daardoor zal deze versie wel weer heel anders smaken dan die van de buren.

Benodigdheden:
1 liter witte wijn
125 (of 180) gram suiker
1/2 glas alcohol (hoe groot, hoe sterk?)
6 of 7 vlierbloesemschermen

Wij namen dus:
± 22 liter witte wijn
3 liter alcohol van 40 %
± 6 dienbladen vol vlierbloesemschermen
 en vermoedelijk 40 gram suiker per liter

De vlier die onder de bescherming van onze eigen Calvaire bloeit moet wel een heel bijzonder drankje op gaan leveren. 
Een prachtig vlierbloesemscherm
De bloemblaadjes moeten van het scherm geplukt worden. Meteen kunnen ook ongewenste beestjes verwijderd worden. Het moet een vegetarische wijn worden.
De bloesemblaadjes gaan samen met de wijn en de alcohol in een groot vat. Volgens sommige recepten mag dit niet van plastic zijn. In dit vat laat je het mengsel 8 dagen (of 2 of 3) macereren  op een donkere, koele plaats. Vorig jaar waren we het vergeten en heeft het 3 maanden gemacereerd, ook dat geeft een andere smaak.
Na de maceratieperiode het mengsel filteren en de suiker toevoegen (hoeveel weet ik dus nog niet omdat dat pas volgende week gebeurt) en vervolgens bottelen.

Volgens sommige recepten moet je na het bottelen nog 2 maanden wachten alvorens te proeven. Ook dat lukt ons vaak niet. Gelukkig hadden we nog een flesje van de oogst van 2013 om te proeven wat het moet worden.



7.6.14

Varkentje in het Hooi


Juist in deze tijd zijn er ideale hooiveldjes. Je moet er wel een uitkiezen waarvan je weet dat er niet met allerlei giftige stoffen aangerotzooid is.
In dit geval hebben we gekozen voor een mooie ham, maar het kan ook met een schouderkarbonade.

In een mengsel van boter en olijfolie de ham mooi bruin aanbraden. Hierna haal je de ham uit de pan.

Voeg een flinke scheut droge witte wijn, peper en zout toe aan het olie/botermengsel.
Controleer het geplukte hooi (of heet het nu nog gras?) wel even of er niet nog kluiten aarde aan zitten en doe het het dan in de pan.

Nu mag de ham in het hooi gevlijd worden. Met de deksel op de pan 2 uur laten sudderen (voor een stuk van 1 1/2 kg).

Zo, daar ligt een mooie dampende ham, klaar om gesneden te worden.

Mooie, royale dikke plakken snijden.

Kees, hij heeft er zin in! Kees ken ik overigens al 50 jaar, hij lag in militaire dienst, alfabetisch geordend, in het stapelbed naast mijn bed.

En we houden gelukkig nog steeds zoveel van Patsy en Julia dat we ook deze keer weer besloten hebben verantwoord vlees bij de slager te kopen.