22.6.14

De Meest Begeerde Kampeerplaats?

De Meest Begeerde Kampeerplaats is natuurlijk vanzelf al op la Crèche.

Maar nu hebben we een plaats gecreëerd, of eigenlijk gerestyled die toch echt het etiket van Meest Begeerde Kampeerplaats verdient.
De plaats in het Bos van Gino, inmiddels voormalig Bos van Gino, is groter geworden (12 x 10 meter). Er is een annex-plaatsje bijgekomen (10 x 5 meter) en behalve de bomen die voor de ochtendschaduw zorgen hebben we nogal rigoureus laten kappen. Er staan nog wel wat bomen/stronken waar hangmatten tussen gehangen kunnen worden, wel 6.
Verder wordt het een omgeving met wilde bloemen en jong opschot. Ook is er daar meer kans op wilde dieren, vanmorgen nog vossensporen waargenomen!



Het is nu allemaal nog een beetje kaal, we zitten met smart op een buitje te wachten zodat er wat gras komt. Op de achtergrond een paar van de hangmatbomen.

De plaats bestaat nu uit 2 niveaus. Het hoogste niveau ligt hier al in de ochtendzon.

Het onderste niveau in de avondzon, gezien vanaf het hogere niveau.
En passant hebben we o.a. ook het pad vanaf de camping, langs het badhuis naar het woonhuis laten restaureren. Dat was zeker wel nodig na al het graafwerk van de laatste weken.

15.6.14

Elektra op de Camping

Vrijwel overal in Frankrijk is het heel gewoon dat elektriciteitsleidingen bovengronds lopen. Een gevolg is dat bij het minste of geringste onweer of stormpje de stroom uitvalt. Maar daarmee leer je leven.

Voor de camping hadden wij tot nu toe ook dat systeem met een hoop gehannes met kabels en haspels en vuilniszakken.

Als direct gevolg van het kappen van het Bos van Gino en het daarmee samenhangende transport van de bomen moest onze luchtleiding vervallen. Toen hebben we maar meteen besloten tot een voor deze omgeving uiterst moderne oplossing: ONDERGRONDSE LEIDINGEN.

Ik kan daarom alleen wat foto's van de werkzaamheden laten zien, het eindresultaat zit immers onder de grond.



Het minigraafmachientje rijdt naar de camping.


Werkbespreking, daar moet het ongeveer komen.


Simon houdt goed in de gaten waar hij graaft. Alhoewel, hij zou het met de ogen dicht kunnen doen.


Het graafwerk vordert goed. Alleen hier en daar nog wat oud leidingwerk onder de grond en voorzichtig onze eigen wateraanvoer gekruist.


Met Karel heb ik de putten, waar de stroompaaltjes op gemonteerd worden, ingegraven.


Alsof een gigantische mol de camping overhoop gehaald heeft.


De beschermingsmantel kon gelukkig onder de duiker door.


En hoppa, de geul kan al weer dichtgeschoven worden.


Simon heeft ook nog even tijd om de parkeergelegenheid in het Bos van Gino takkenvrij te maken.
En hier komt dan voortaan de elektriciteit uit.
En nu maar hopen op een buitje zodat het nieuw ingezaaide gras aan kan slaan. En dan moet er ook hier en daar nog wat nieuw verhardingsmateriaal op de paden. We hopen dat het voor de grote drukte allemaal klaar is.

Les 3 Ballons 2014, de Kampioenen.

Iedereen is weer heelhuids teruggekeerd van Les 3 Ballons. En met mooie, heel diverse resultaten. Veel goud en zilver! Een van onze renners is als 13de geëindigd en een andere als op-3-na laatste. Ik doe het ze allebei niet na!

Een deel van de renners aan het galgenmaal. Veel koolhydraten! Iedereen kan nog lachen.

Sommige fietsen mochten de nacht binnen doorbrengen. Sommige renners moesten in een tentje op de camping.

The Day After! Er kan nog gelachen worden.

Een welverdiend ontbijt voor een deel van de renners op de ochtend na de rit.

10.6.14

Vlierbloesemwijn

Voor vlierbloesemwijn, ook wel genoemd aperitief van vlierbloesem, zijn verschillende recepten in omloop. Je krijgt de indruk dat iedereen uit de losse pols de ingrediënten samenvoegt en vooral qua hoeveelheid suiker nog wel eens uitschiet.
Ook wij, Ineke, Hendrika en Karel, geven onze eigen invulling en daardoor zal deze versie wel weer heel anders smaken dan die van de buren.

Benodigdheden:
1 liter witte wijn
125 (of 180) gram suiker
1/2 glas alcohol (hoe groot, hoe sterk?)
6 of 7 vlierbloesemschermen

Wij namen dus:
± 22 liter witte wijn
3 liter alcohol van 40 %
± 6 dienbladen vol vlierbloesemschermen
 en vermoedelijk 40 gram suiker per liter

De vlier die onder de bescherming van onze eigen Calvaire bloeit moet wel een heel bijzonder drankje op gaan leveren. 
Een prachtig vlierbloesemscherm
De bloemblaadjes moeten van het scherm geplukt worden. Meteen kunnen ook ongewenste beestjes verwijderd worden. Het moet een vegetarische wijn worden.
De bloesemblaadjes gaan samen met de wijn en de alcohol in een groot vat. Volgens sommige recepten mag dit niet van plastic zijn. In dit vat laat je het mengsel 8 dagen (of 2 of 3) macereren  op een donkere, koele plaats. Vorig jaar waren we het vergeten en heeft het 3 maanden gemacereerd, ook dat geeft een andere smaak.
Na de maceratieperiode het mengsel filteren en de suiker toevoegen (hoeveel weet ik dus nog niet omdat dat pas volgende week gebeurt) en vervolgens bottelen.

Volgens sommige recepten moet je na het bottelen nog 2 maanden wachten alvorens te proeven. Ook dat lukt ons vaak niet. Gelukkig hadden we nog een flesje van de oogst van 2013 om te proeven wat het moet worden.



7.6.14

Varkentje in het Hooi


Juist in deze tijd zijn er ideale hooiveldjes. Je moet er wel een uitkiezen waarvan je weet dat er niet met allerlei giftige stoffen aangerotzooid is.
In dit geval hebben we gekozen voor een mooie ham, maar het kan ook met een schouderkarbonade.

In een mengsel van boter en olijfolie de ham mooi bruin aanbraden. Hierna haal je de ham uit de pan.

Voeg een flinke scheut droge witte wijn, peper en zout toe aan het olie/botermengsel.
Controleer het geplukte hooi (of heet het nu nog gras?) wel even of er niet nog kluiten aarde aan zitten en doe het het dan in de pan.

Nu mag de ham in het hooi gevlijd worden. Met de deksel op de pan 2 uur laten sudderen (voor een stuk van 1 1/2 kg).

Zo, daar ligt een mooie dampende ham, klaar om gesneden te worden.

Mooie, royale dikke plakken snijden.

Kees, hij heeft er zin in! Kees ken ik overigens al 50 jaar, hij lag in militaire dienst, alfabetisch geordend, in het stapelbed naast mijn bed.

En we houden gelukkig nog steeds zoveel van Patsy en Julia dat we ook deze keer weer besloten hebben verantwoord vlees bij de slager te kopen.